محتشم کاشانی

در گذشته مرا برادرى بود که در راه خدا برادریم مى‏نمود . خردى دنیا در دیده‏اش وى را در چشم من بزرگ مى‏داشت ، و شکم بر او سلطه‏اى نداشت ، پس آنچه نمى‏یافت آرزو نمى‏کرد و آنچه را مى‏یافت فراوان به کار نمى‏برد . بیشتر روزهایش را خاموش مى‏ماند ، و اگر سخن مى‏گفت گویندگان را از سخن مى‏ماند و تشنگى پرسندگان را فرو مى‏نشاند . افتاده بود و در دیده‏ها ناتوان ، و به هنگام کار چون شیر بیشه و مار بیابان . تا نزد قاضى نمى‏رفت حجّت نمى‏آورد و کسى را که عذرى داشت . سرزنش نمى‏نمود ، تا عذرش را مى‏شنود . از درد شکوه نمى‏نمود مگر آنگاه که بهبود یافته بود . آنچه را مى‏کرد مى‏گفت و بدانچه نمى‏کرد دهان نمى‏گشود . اگر با او جدال مى‏کردند خاموشى مى‏گزید و اگر در گفتار بر او پیروز مى‏شدند ، در خاموشى مغلوب نمى‏گردید . بر آنچه مى‏شنود حریصتر بود تا آنچه گوید ، و گاهى که او را دو کار پیش مى‏آمد مى‏نگریست که کدام به خواهش نفس نزدیکتر است تا راه مخالف آن را پوید بر شما باد چنین خصلتها را یافتن و در به دست آوردنش بر یکدیگر پیشى گرفتن . و اگر نتوانستید ، بدانید که اندک را به دست آوردن بهتر تا همه را واگذاردن . [نهج البلاغه]

kashantour

محتشم کاشانی

محتشم کاشانی :

کمال الدین علی فرزند خواجه میر احمد از شعرای عصر صفویه تولد در سال 905 ه. ق

از معروفترین شاعران مرثیه سرای ایران او فنون شاعری را نزد صوتی استرابادی اموخت . او قصاید را با سبک قدما و غزلیات را به سبک جامی و وحشی که به سبک عراقی نزدیک است می ساخت و مهارت خود را در ساخت غزل های شور انگیز و عاشقانه نشان داد .

گرچه در جوانی اشعار ذوقی و قصیده مدحی و غزل می گفت ولی به توصیه و تشویق شاه طهماسب و احساسات مذهبی تشییع در دربار اشعاری مبنی بر ذکر مصائب و سختی ها و وقایع دینی و خلاصه مرثیه پرداخت . او در گفتن ماده تاریخ نیز مهارت داشت از جمله شش رباعی در تاریخ جلوس شاه اسماعیل دوم

شاگردان :

تقی محمد حسین , صرفی ساروجی , وحشتی جوشقانی , حسرتی کاشانی , خصالی کاشانی

اثار:

شیبیه , شبابیه , هبائیه , رسالیه جلالیه , نقل عشاق , ضروریات و معمیات که توسط تقی محمد حسین تنظیم شد

وفات :

در ربیع الاول سال 996 ه . ق در سن 91 سالگی در کاشان

کلمات کلیدی: محتشم، کاشان، شاه، غزل، صفوی، وحشتی، حسرتی، تاریخ، شاعر، قصیده

نوشته شده توسط babazadeh 93/9/20:: 4:28 عصر | () نظر